Written on Sep, 24, 2016 by in | Leave a comment

De Financiële Telegraaf interviewde Theodor Kockelkoren, ex-bestuurder AFM:

Hij vertrok na 13 jaar bij de AFM toen niet hij, maar Merel van Vroonhoven de hoogste baas werd. Rancune heeft hij echter niet. In een boek over zijn tijd bij de AFM houdt Theodor Kockelkoren een vurig pleidooi om op ideologische wijze toezicht te mogen houden.

Waarom moet een toezichthouder idealen hebben? „De wetgever formuleert een ideaalbeeld van de samenleving, de toezichthouder moet er voor zorgen dat men zich daar naar gedraagt. Dat kan door een pak met regeltjes op naleving te controleren. Amerikaanse toestanden, ineffectief. Iedereen wordt boos en voor onvoorziene situaties blijkt toch geen remedie. Ik pleit voor open normen en de ruimte om een toezichthouder die te laten interpreteren.”

Probeert de politiek zo’n toezichthouder niet te beïnvloeden? „Met de AFM werd in mijn tijd vaak contact gezocht door Den Haag, bijvoorbeeld om aan te geven dat er zorgen waren over de richting die de toezichthouder insloeg. Daar heb ik geen moeite mee. Ik heb telefoontjes altijd geïnterpreteerd als goedbedoelde adviezen. Maar na weging hoef je daar niet in mee te gaan, het is geen instructie.” Niet iedereen is ongevoelig voor zulke druk. „Als je je eigen positie niet in gevaar durft te brengen, dan ben je niet geschikt als toezichthouder. Maar de hoorn erop gooien is ook niet effectief. Je moet niet bang zijn om een discussie te hebben, of een conflict. Mensen hebben in no time door dat je als bestuurder je oren laat hangen naar een ministerie of naar de industrie. Het is belangrijk om zichtbaar te zeggen: dit ligt op tafel, dit telefoontje heb ik gehad, dit vind ik ervan, wat denken jullie?”

Zie: Telegraaf

 

Continue Reading...
Written on Jun, 17, 2016 by in | Leave a comment

In zijn onlangs verschenen boek ‘Toezicht als beroep‘ gaat Theodor Kockelkoren uitgebreid in op de verschillen tussen niet-idealistisch en idealistisch toezicht, zoals hij het noemt. Niet-idealistisch toezicht is volgens hem gedoemd te mislukken. Hij laat overtuigend zien dat zonder idealen toezicht verzandt in een nutteloze bureaucratie.

1. Idealistisch toezicht, is dat nou echt nodig?

Het probleem met niet-idealistisch toezicht is dat het iedereen aanmoedigt te stoppen met nadenken.  Als we namelijk willen dat de toezichthouder ‘gewoon de regels handhaaft’ zullen die regels in onze complexe wereld nogal gedetailleerd moeten zijn.  Iedereen zal vervolgens steen en been klagen over de veelheid en starheid van de regels.  En ja, dan is idealistisch toezicht toch te verkiezen.

2. Maar wie houdt zo’n toezichthouder dan in toom?

Dat is een terechte vraag, waar geen ideaal antwoord op mogelijk is.  In de ogen van sommige zou het ideale antwoord zijn: de Tweede Kamer.  Maar de Tweede Kamer is niet op aarde om in detail de handel en wandel van toezichthouders te controleren.  Verstandiger is het om te eisen dat een toezichthouder door de verschillende belanghebbenden in toom wordt gehouden.  Verstandig is het ook om te zorgen dat de toezichtorganisaties bevolkt worden door goede toezichthouders.

3. Bestaan ze eigenlijk wel: idealistische toezichthouders?

Ja, ze zijn te vinden.  Er zijn mensen die voldoen aan de vereiste eigenschappen.  Maar: zowel de organisatie als de mensen moeten wel de ruimte krijgen om hun rol te vervullen.  De politiek en samenleving zijn daarmee zelf ook steeds aanzet: hoeveel ruimte wil ik mijn toezichthouder geven en hoeveel ruimte geef ik hem daadwerkelijk?

4. Zijn dan al onze problemen opgelost?

Eh, nee.  Helaas niet.  Idealistisch toezicht kan effectief zijn.  Ja, die voorbeelden zijn er.  Maar toezicht kan niet alle problemen in onze samenleving oplossen.  Er is daarmee niet alleen werk aan de winkel voor toezichthouders.  De toezichthouders zullen zich tot het uiterste moeten inspannen voor hun effectiviteit.  Maar zij kunnen bijvoorbeeld ons financieel stelsel niet voor alle crises behoeden.  Daarvoor zit er teveel inherente spanning in ons financieel stelsel.  Om te zien of voorbij toezicht nieuwe oplossingen gevonden kunnen worden, zal nog veel werk vergen.

Continue Reading...
Written on Jun, 08, 2016 by in | Leave a comment

Eerste reacties op ‘Toezicht als Beroep’:

De eerste reacties op “Toezicht als Beroep” vertellen dat het boek ‘iets bijzonders’ is. Het gunt lezers niet alleen ‘een blik in de zwarte doos van toezicht’. Het neemt een ongebruikelijk perspectief op toezicht. Het pleit voor idealisme in toezicht. Omdat zonder idealisme, toezicht niet effectief kan zijn. ‘Wat heb je een moedig boek geschreven’. De auteur, zelf dertien jaar werkzaam in het toezicht op de weerbarstige financiële markten, schrijft ‘met veel kennis van zaken, maar ook met genegenheid’. De liefde voor het vak staat daarbij zelfkritiek niet in de weg: ‘Wat stel je je mooi kwetsbaar op, Theodor’.

Andere reacties:

‘Wat goed dat je dit boek geschreven hebt!’

‘Het boek bevat een boodschap die verder gaat dan de titel doet vermoeden’

‘Een mooi en inspirerend boek!’

‘Het heeft bij ons veel los gemaakt’

Continue Reading...
Written on Mei, 15, 2016 by in | Leave a comment

Wil je weten hoe toezicht werkt?

Het boek ‘Toezicht als Beroep‘ is verschenen!  Het boek is te koop via bol.com.  Het belicht toezicht van binnenuit. Het is rijk gelardeerd met voorbeelden, vooral uit het financiële toezicht. Met de inzichten in de aard en werking van toezicht wordt de lezer aan het denken gezet. ‘Toezicht als Beroep’ is daarmee bedoeld voor iedereen die geïnteresseerd is in toezicht, die met toezichthouders te maken heeft of die zelf toezicht houdt.

Met zijn pleidooi om in het toezichthouden juist wél idealen toe te staan, breekt Theodor Kockelkoren een lans voor bezieling in het toezicht. Hij laat overtuigend zien dat zonder idealen toezicht verzandt in een nutteloze bureaucratie.

Tegelijkertijd maakt hij duidelijk dat toezicht ook geen panacee is, dat voor al onze problemen dé oplossing biedt.

Over de auteur

Theodor Kockelkoren is oud bestuurder van de Autoriteit Financiële Markten. Hij werkte er van 2002 tot 2015.  Daarvoor werkte hij als adviseur bij McKinsey & Company en studeerde hij Elektrotechniek aan de Technische Universiteit Eindhoven. Hij is als adjunct professor verbonden aan TIAS School for Business and Society in Utrecht.

Continue Reading...